կաշկանդել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑʃkɑnˈdɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կաշկանդել
վանկեր՝ կաշ•կան•դել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԾագումն անհայտ է։ Թերևս կրկնավոր կազմություն, որի բուն արմատն է կանդ. քիչ հավանական է սրա ծագումը հնդեվրոպական *gen- «սեղմել» արմատից։
Բայ
- (հնց․) ամուր կապել, կապկպել
- (փխբ․) ազատ գործելու հնարավորությունից զրկել, հետ պահել
- խանգարել, արգելել, խոչընդոտել
- տիրել, պատել, տիրապետել, համակել
Հոմանիշներ
խմբագրել- արգելել, արգելակել, խոչընդոտել, խանգարել, կաղապարել, ետ պահել, կապանք դնել, կաղապարի մեջ դնել
- կապհպել, կապել, կապկպոտել
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։