Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կաշկանդել

վանկեր՝ կաշ•կան•դել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ծագումն անհայտ է։ Թերևս կրկնավոր կազմություն, որի բուն արմատն է կանդ. քիչ հավանական է սրա ծագումը հնդեվրոպական *gen- «սեղմել» արմատից։

Բայ

  1. (հնց․) ամուր կապել, կապկպել
  2. (փխբ․) ազատ գործելու հնարավորությունից զրկել, հետ պահել
  3. խանգարել, արգելել, խոչընդոտել
  4. տիրել, պատել, տիրապետել, համակել

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. արգելել, արգելակել, խոչընդոտել, խանգարել, կաղապարել, ետ պահել, կապանք դնել, կաղապարի մեջ դնել
  2. կապհպել, կապել, կապկպոտել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել