Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•պի•տուլ•յա•ցիա

Ստուգաբանություն

< капитуляция < լատ․ capitulation, capitulum _ գլուխ, բաժին, հոդված

(ռազմ․) պատերազմում հաղթող կողմի առաջադրած պայմաններով պարտվող պետության, ինչպես նաև նրա զինված ուժերի անձնատուր լինելը
(դիվ․) ռազմական դիմադրության դադարեցում պայաններով, որոնք ներկայացնում է հաղթող կողմը կամ հակամարտող բանակների հրամանատարների միջև ձեռք բերված համաձայնության հիման վրա
(տնտգ․) անիրահավահավասար պայմանագրերի հատուկ ձև, որը պետության արտոնյալ ռեժիմ է հաստատում արտասահմանցիների համար

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ capitulation գերմաներեն՝ Kapitulation դանիերեն՝ kapitulation թուրքերեն՝ kapitülasyon իսպաներեն՝ capitulación իտալերեն՝ capitolazione հոլանդերեն՝ capitulatie հունարեն՝ συνθηκολόγηση շվեդերեն՝ kapitulation պորտուգալերեն՝ capitulação ռուսերեն՝ капитуляция (ru) ‎(kapituljacija) վրացերեն՝ კაპიტულაცია ֆրանսերեն՝ capitulation լատիներեն՝ capitulatio

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։
Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։