Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɑptɑtʰɑɾˈtʰit͡ʃʰ]

վանկեր՝ կապ•տա•թար•թիչ 

Ածական

  1. (նորբ․) (փխբ․) կապույտով երիզված, լցված ◆ Երգի ծաղկաթերթերը չէին դժգոհում կապտաթարթիչ երկնքի սև շուրթերի տակ։ Ռազմիկ Դավոյան

Աղբյուրներ

խմբագրել