կառն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɑrn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կառն

վանկեր՝ կա•ռ(ը)ն 

կառն1

Ստուգաբանություն

Հազիվ թե կապ ունի հնդեվրոպական *ger- «պտտել, ոլորել» արմատի հետ՝ *gr-s- > կառ. հմմտ. նորվեգերեն karra «կուչ գալ, ոլորվել»։

Գոյական

1. կանկառների ընտանիքին պատկանող բույս

Հոմանիշներ

1. տե'ս կառ
2. տե'ս տափափուշ

Արտահայտություններ

1. կառն ստևունակ- տե'ս արջամագիլ

Բաղադրյալ բառեր
կառափուշ կառնուտ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Войлок (ru) ‎(Vojlok) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

կառն2

Ստուգաբանություն

Թերևս նույն ծագումն ունի, ինչ կառկուռ «հաճախ» բառը՝ սկզբնական «խիտ» ընդհանուր իմաստից։

Գոյական

1. տե՛ս թաղիք

կառն3

Ստուգաբանություն

Թերևս փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ հնդեվրոպական *ker- (և *k՛er-) արմատից, որտեղից՝ պարսկերեն kari, karah «կեղտ», միջին պարսկերեն karic «աղբ»։

Գոյական

1. թարախ

Բաղադրյալ բառեր
կառնաջուր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։