կավք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑvkʰ]
վանկեր՝ կավք
- Թբիլիսի՝ տե՛ս կավի ◆ Բռնում է Քալլի կավքը և քաշքշում։ (Գարեգին Սևունց)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։