Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɑɾɡukɑnɔnɑˈvɔɾ]

վանկեր՝ կար•գու•կա•նո•նա•վոր 

Ածական

  1. (նորբ․) կարգ ու կանոն ունեցող, կարգ ու կանոնի ենթարկվող ◆ Եվ այդ ժամանակ միլիոնատիրոջ որդու և հզոր երկրի զավակի նրա կարգուկանոնավոր էության մեջ խուլ կտնքա բանաստեղծի նյարդը։ (Հրանտ Մաթևոսյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել