կացություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑt͡sʰutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կացութիւն
վանկեր՝ կա•ցութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- դրության վիճակ
- (միգ․) կոնկրետ վայրում որոշ ժամանակ ապրելը կամ ապրելու փաստը․ այն վայրը, որտեղ անձը փաստացի ապրում է՝ ի տարբերություն հիմնական բնակության վայրի
- տե՛ս նաև սովորաբար բնակվելու վայրի երկիր, հիմնական բնակության վայր, սովորաբար բնակվելու վայր, կացության թույլտվություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- կենսաձև, կացույթ, կենսապայման,
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։