կացության թույլտվություն

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɑt͡sʰutʰjɑn tʰujltvutʰˈjun]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (միգ․) պետության իրավասու մարմինների կողմից քաղաքացի չհանդիսացող անձին տրված փաստաթուղթ, որով հաստատվում է նրա՝ թույլտվության վավերականության ժամկետի ընթացքում տվյալ պետությունում ապրելու իրավունքը
  2. տե՛ս նաև թույլատրված ժամկետից երկար գտնվել, թույլտվություն, կացություն


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։