կեղծիք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɛʁˈt͡sikʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կեղ•ծիք
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- գործողություն, որ նպատակ ունի մի բան ճշմարտության կամ իրականության հակառակ ներկայացնելու, կեղծ արարք, խոսք և այլն
- պատրվակ, սուտ պատճառ
- կեղծավորություն
- խարդախանք
- անազնվություն
Հոմանիշներ խմբագրել
- (նորբ․) խարդախություն, նենգություն, կեղծություն (հնց․) խարդախանք, կեղծանք, մեղմեխանք,
- տե՛ս խաբեություն
- տե՛ս կեղծարարություն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։