կեղտոտ-կանաչավուն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɛʁtɔt kɑnɑt͡ʃʰɑˈvun]

Ածական

1. (նորբ․) կեղտոտ և կանաչավուն ◆ Կեղտոտ-կանաչավուն թրթուրը սկսեց ճարակել բուսականությունը։ Հ. Մովսիսյան

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝
• լատիներեն՝

Աղբյուրներ

• Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։