Հայերեն

վանկեր՝ կեն•սար•փի 

Գոյական

  1. (նորբ․) (փխբ․) աստված իբրև կենսական արփի ◆ Տեր իմ երկնային... Կաթել եմ ուզում օվկիանոսիդ մեջ... Անսահման սիրուդ բուրմունքին հպվել՝ Սովորել սիրել, սիրել ավելի. Մեղմորեն ձուլվել աչքերիդ հոսող լույսի շիթերին, Ու շողալ, շողալ, ով Կենսարփի: Է. Ալեքսանյան

Աղբյուրներ

խմբագրել