կենցաղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɛnˈt͡sʰɑʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կեն•ցաղ
ՍտուգաբանությունԽմբագրել
Գոյական
- կյանքի ընդհանուր կացութաձևը, որևէ ժողովրդի՝ որոշակի սոցիալական խմբի և այլոց սովորությունների և բարքերի ամբողջությունը, ինչպես նաև ամենօրյա ապրելու ձևը և բովանդակությունը, ապրելակերպ, ապրուստ, նիստուկաց, բարք
- առօրյա՝ առտնին կյանք
ՀոմանիշներԽմբագրել
- ապրելակերպ, ապրելաձև, ապրելակարգ, ապրուստ, բարք, վարք, կացութաձև, նիստուկաց, կենցաղակերպ, կենցաղաձև, կենցաղավարություն, վարք ու բարք (ժղ․), վեր ու դիր, վեր ու դիրք, վեր ու նիստ
- տե՛ս կյանք
- տե՛ս սովորություն
ԱրտահայտություններԽմբագրել
- կենցաղ մտնել - կենցաղում ընդունված լինել, սովորություն դառնալ
- կենցաղի մեջ մտնել - կենցաղում ընդունված լինել, սովորություն դառնալ
- կենցաղի ծով, (հնց․) - նույնն է՝ կենսական ծով
| Թարգմանություններ | |
| |
ԱղբյուրներԽմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։