Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kmɑχkʰɑdɔʁˈdɔd͡ʒ]

վանկեր՝ կ(ը)•մախ•քա•դող•դոջ 

Ածական

  1. (նորբ․) դողդոջ կմախք դարձած, դողդոջով կմախքով ◆ Հողից էլ ելնում՝ բնակվում էին կմախքադոդոջ, Կմախք ձեռքերը գանգ ճակատներին դողալով տանում, Նախ աղոթք էին լուսնի պես անում։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ խմբագրել