Հայերեն

վանկեր՝ կ(ը)•նո•ջա•լուռ 

Ածական

  1. (նորբ․) իբր՝ կնոջ պես լուռ՝ լռող ◆ Մեջքը ծանրորեն կոտրատելով՝ ելավ կնոջալուռ գրկից։ Վ. Այվազյան

Աղբյուրներ

խմբագրել