Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կոթ

վանկեր՝ կոթ

կոթ1

Հազիվ թե բնիկ հնդեվրոպական՝ *g^uot-՝ *g^uet- «ուռուցք, կլորություն» արմատից։ Քիչ հավանական է կապը նաև կանթ բառի հետ։

ամանի, գործիքի կամ զենքի բռնատեղ, բռնակ
զանազան սարքերի, գործիքների և այլնի բանող անիվը պտտեցնելու մետաղյա կամ փայտյա կարճ ձող, որպես բռնելատեղ (տեխ․)
բույսի ցողուն, կոթուն (բսբ․)
գիշակոթ (գվռ․)
գուռ
բռունցք, կռուփ (գվռ․)
գլանակի չայրվող մասը (խսկց․)
զանազան գործարաններին , մարմնամասերի արմատը, արմատ (կզմխս․)
բարեկամ, ազգական (հեռավոր) (ժղ․)
ծխամորճի կամ ծխափողի խողովակը, փողը

Բաղադրյալ բառեր
կոթագործ կոթադիտակ կոթակալ կոթական կոթահան կոթաձող կոթաման կոթան կոթանի կոթառ կոթավոր կոթատ կոթացու կոթել կոթիկ կոթռինճ կոթռոնճ կոթռունճ կոթռուչ կոթվել կոթուկ կոթում կոթուն կոթունային կոթունավոր շերեփակոթ սունակոթ երկայնակոթ խնդակոթ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ handle, hilt գերմաներեն՝ Griff դանիերեն՝ håndtag թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ asa իտալերեն՝ impugnatura հոլանդերեն՝ handvat հունարեն՝ χειρολαβή շվեդերեն՝ handtag պորտուգալերեն՝ cabo ռուսերեն՝ ручка (ru) ‎(ručka), рукоятка (ru) ‎(rukojatka), рукоять (ru) ‎(rukojatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ poignée

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։