կոմբինացիա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɔmbinɑt͡sʰˈjɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կոմ•բի•նա•ցիա
Ստուգաբանություն խմբագրել
< комбинация < լատ․ combinatio
կոմբինացիա 1 խմբագրել
Գոյական
- որևէ բանի փոխադարձաբար պայմանավորված դասավորություն, համակցություն, միակցություն, զուգակցություն
- որևէ նպատակի հասնելու համար բարդ մտահաղացում (փխբ․)
- գործառնություն
- գործարք, հնարքների և խորամանկ գործողությունների վրա հիմնված արարք
- հաղթանակի, գերազանցության հասնելու համար ընդհանուր մտահղացմամբ իրար հետ կապակցված արարքների ամբողջություն, համակցություն (սպորտ․)
- տե՛ս համադասություն
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
կոմբինացիա 2 խմբագրել
Գոյական
- կանացի սպիտակեղեն
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։