Հայերեն

վանկեր՝ կոն•սեն•սուս 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

լատ. consensus - համաձայնություն

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) (դիվ․) վիճելի հարցերի վերաբերյալ (առանց ձևական քվեարկության ժողովում, խորհրդակցությունում, բանակցությունում, միջազգային կոնֆերանսում) մասնակիցների ձեռք բերած ընդհանուր համաձայնություն որևէ հարցի կամ պայմանագրի տեքստի վերաբերյալ, և որի դեմ մասնակիցներից ոչ մեկը ելույթ չի ունենում◆ Ես ձգտում եմ, որ ՀՀշ-ի ներսում հարցերը լուծվեն ոչ թե քվեարկությամբ (դա պրոբլեմ չի) այլ կոնսենսուսին մոտ տարբերակով։ -Իրավունք
  2. (մռկ․) տե՛ս ընդհանուր համաձայնություն
  3. (տնտգ․) վիճելի հարցերի հետ կապված ընդհանուր համաձայնություն, որին հանգնում են միջազգային և գործարար կոնֆերանսների, բանակցությունների մասնակիցները