կոնֆիրմացիա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɔnfiɾmɑt͡sʰˈjɑ]

վանկեր՝ կոն•ֆիր•մա•ցի•ա 

Ստուգաբանություն

< конфирмация < լատ. confirmatio հաստատում

Գոյական

1. բարձրագույն պետական իշխանությունների կողմից դատավճիռների հաստատում
2. (եկեղ․) բողոքականների մոտ՝ պատանիներին ու աղջիկներին եկեղեցական հավատքի մեջ ընդունելը, կաթոլիկների մոտ՝ դրոշմ, մյուռոնով օծելու խորհուրդ, նախահաղորդություն
3. (եկեղ․) օծման խորհուրդ կաթոլիկների մեջ
4. (դիվ․) տե՛ս վավերացում

Թարգմանություն

• լատիներեն՝ ratificatio

Աղբյուրներ

• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
• Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։