Հայերեն

վանկեր՝ կոն•ֆոր•միզմ 

Բառակազմություն

խմբագրել

Ստուգաբանություն

խմբագրել

լատ․ conformis-համանման

Գոյական

  1. (նորբ․) (փխբ․) համաձայնողականություն, հարմարվողականություն
  2. (կրոն․) անգլիական եկեղեցու ուսմունքը ◆ Մինչդեռ դրանում հերոսական ոչինչ չկա. դա ամենագռեհիկ կոնֆորմիզմն է։ -Իրավունք
  3. (բրգ․) սոցիալ-հոգեբանական մի կողմնորոշում, որ ձևավորվում է ոչ թե հասարակական և բարոյական պրոբլեմների ինքնուրույն լուծումների (կամ լուծումներում լիիրավ մասնակցելու), այլ իրերի պատրաստի վիճակը պասսիվ, հարմարվողականորեն ընդունելու հետևանքով
  4. (մռկ․) տե՛ս հարմարվողականություն

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։
  • Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, ՄՌ կառավարման բացատրական բառարան (Կասկադ Քնսալթընս), Երևան, 2012 — 68 էջ։