կոստղ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɔstʁ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կոստղ

վանկեր՝ կոս•տ(ը)ղ 

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *g^uozodo- (+ *-l)՝ *g^ues- «ճյուղեր, սաղարթ» արմատից. հմմտ. ալբաներեն (տոսկաներեն) gjethe (հոգնակի) «ճյուղեր, սաղարթ, տերևներ», նորվեգերեն, դանիերեն kost «ցախավել»։

Գոյական

1. կոտրած ճյուղի տակի մասը, որը մնում է բնի վրա (ժղ․)
2. ճյուղի արմատային մասը ծառաբնի մեջ
3. փայտի վրայի խալ հանգույց, ոստ

Հոմանիշներ

1. տե՛ս ոստ, կոճ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ bough գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Сук (ru) ‎(Suk) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։