կուսական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kusɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կու•սա•կան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- կույսին հատուկ, կույսի
- կուսության հատուկ, կուսություն արտահայտող, կուսության
- մաքուր, անբիծ, անաղարտ (փխբ․)
- բնական վիճակում գտնվող, մարդկային մշակության չենթարկված ◆ կուսական հող, անտառ (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- աղջկական, աղջկային, կուսային, մարդու երես չտեսած (կույսին հատուկ)
- տե՛ս մաքուր, ջինջ
- տե՛ս անաղարտ, անպիծ
- անկոխ (վայր)
Արտահայտություններ
խմբագրել- կուսական թաղանթ - նույնն է` կուսաթաղանթ
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։