Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կու•տա•կել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. մի տեղ հավաքել, ժողովելով թափել՝ լցնել մի տեղ ◆ Վառելափայտը կուտակեց բակում։
  2. դիզել, իրար վրա լցնել՝ կիտել ◆ Խրձերը կուտակեց։ ◆ Լեռնանում է վեր, կուտակում ալիք Հովհաննես Թումանյան
  3. ի մի բերել, հավաքել, միավորել ◆ Հավաքում է ուժերը, կուտակում Եղիշե Չարենց
  4. ամբարել ◆ Հինգ տարվա հացահատիկ Է կուտակել։
  5. խնայողությամբ իրար վրա ավելացնել, հավաքել, դիզել (դրամ, հարստություն ևն)
  6. (մասնագիտական) հավաքել, կենտրոնացնել (էներգիա)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. հավաքել, դիզել, (գվռ․) գոմել, կոլոնել
  2. կիտել, կույտել, կուտոցել, բարդել, հավաքել, կուտակ-կուտակ անել
  3. հավաքել, ժողովել, կուտակ-կուտակ անել
  4. միավորել, հավաքել, ի մի բերել
  5. տե՛ս ամբարել
  6. հավաքել, կենտրոնացնել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել