Հայերեն

վանկեր՝ կ(ը)ռ•վա•տոն 

Գոյական

  1. (նորբ․) ձայնի տոն, որ կռվի է նմանվում ◆ Էս շան տղի հետ կռվատոնով էլ խոսում եմ։ Մուշեղ Գալշոյան

Աղբյուրներ

խմբագրել