կտել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ktɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կտել

վանկեր՝ կ(ը)•տել 

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *gid-՝ *geid- «ծակել, խուտուտ ածել» արմատից. հմմտ. հայերեն կետ, կծանել, հին իսլանդերեն citla, հին վերին գերմաներեն kizzilōn «խուտուտ ածել»։

Բայ

1. մարմնի մաշկի վրա նկարներ՝ զարդեր և այլն դաջել ծակելով՝ և սև տուշ սրսկելով, վիտել, ցտել
2. տե՛ս հրել
3. տե՛ս մղել
4. տե՛ս այրվել

Հոմանիշներ

1. տե՛ս կտածել
2. տե՛ս մղել
3. տե՛ս այրվել

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։