կրացեխոտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɾɑt͡sʰɛˈχɔt]
վանկեր՝ կը•րա•ցե•խոտ
Ածական
- (նորբ․) կրացեխով աղտոտված ◆ Հացը դրված է կրացեխոտ տախտակի վրա։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ խմբագրել
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։
վանկեր՝ կը•րա•ցե•խոտ