կրոնական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɾɔnɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կրօնական
վանկեր՝ կ(ը)•րո•նա•կան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- կրոնին հատուկ` վերաբերող
- հավատացյալ, կրոնասեր, աստվածապաշտ
Գոյական
- կրոնի պաշտոնյա, կրոնավոր, հոգևորական
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- կրոնական հավատալիքներ
- կրոնական մոլեռանդություն - կրոնական գործունեությամբ ծայրաստիճան տարվածություն, որն ուղեկցվում է կրոնի՝ երկրպագության պաշտամունքի վերածմամբ և համախոհների միջավայրում իր «եսի» տարրալուծմամբ
- կրոնական պահանջմունքների բավարարում - զինծառայողներին բանակային քահանայի ցուցաբերած կրոնական աջակցությունը
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։