Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կրօնաւոր
վանկեր՝ կ(ը)•րո•նա•վոր
Գոյական
- կրոնական պաշտոնյա, կրոնական, հոգևորական
- տե՛ս կրոնական
- տե՛ս աբեղա
- տե՛ս հոգևորական
Ածական
- կրոնին հատուկ, կրոնական
- կրոն ունեցող, որևէ կրոն դավանող
- տե՛ս հոգևորական
- տե՛ս կրոնական
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
