հագներգու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑɡnɛɾˈɡu]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հագ•ներ•գու
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- հագներգություն գրող բանաստեղծ, հագներգության հեղինակ
- գուսան ◆ Այն ատեն… երևան կուգան առաջին բանաստեղխները՝ երգիչ և հագներգու: Ռուբեն Զարդարյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս գուսան
Արտահայտություններ
խմբագրելԻ արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | հագներգու(ը) | հագներգուներ(ը) |
Սեռ. | հագներգուի | հագներգուների |
Տր. | հագներգուին | հագներգուներին |
Հայց. | հագներգուի(ն) | հագներգուների(ն) |
Բաց. | հագներգուից | հագներգուներից |
Գործ. | հագներգուով | հագներգուներով |
Ներգ. | (հագներգուում) | (հագներգուներում) |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։