հալալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑˈlɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հա•լալ حلال
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- (ժղ․) արդար, անխարդախ ◆ հալալ մարդը մազ էլ դառնա, թրով էլ չի կտրվի Հովհաննես Շիրազ
- իսկը, նիշտ, հենց ◆ Հալալ քեզ համար են ասել Հովհաննես Թումանյան ◆ Հա, հալալ կեսը կըլներ գիշերվա Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
- հալալ անել - արժանավոր՝ վայել համարել ◆ Քո աշխատանքը մեզ համար հալալ արա Հովհաննես Թումանյան
- հալալ է
- արժանի է, արդարացի է, վայել է
- կեցցե՜, ապրի՜
- հալալ լինի - թող վայելի, արժանի է այդ բանին ◆ Այ կեցցես, հալալ ըլնի կերածդ կաթը Ստեփան Զորյան
- հալալ կաթ կերած՝ կաթնակեր ◆ Խոսքդ կպահես, հալալ կաթնակեր ես (Պերճ Պռոշյան)
- օրինավոր ամուսնությունից ծնված
- առաքինի
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Մակբայ
- իսկը, ճիշտ ու ճիշտ
Հոմանիշներ խմբագրել
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։