Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հա•լալ حلال 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. (ժղ․) արդար, անխարդախ ◆  հալալ մարդը մազ էլ դառնա, թրով էլ չի կտրվի Հովհաննես Շիրազ
  2. իսկը, նիշտ, հենց ◆ Հալալ քեզ համար են ասել Հովհաննես Թումանյան ◆ Հա, հալալ կեսը կըլներ գիշերվա Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս արդար, անխարդախ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. հալալ անել - արժանավոր՝ վայել համարել ◆ Քո աշխատանքը մեզ համար հալալ արա Հովհաննես Թումանյան
  2. հալալ է
    1. արժանի է, արդարացի է, վայել է
    2. կեցցե՜, ապրի՜
  3. հալալ լինի - թող վայելի, արժանի է այդ բանին ◆ Այ կեցցես, հալալ ըլնի կերածդ կաթը Ստեփան Զորյան
  4. հալալ կաթ կերած՝ կաթնակեր ◆ Խոսքդ կպահես, հալալ կաթնակեր ես (Պերճ Պռոշյան)
    1. օրինավոր ամուսնությունից ծնված
    2. առաքինի

Մակբայ

  1. իսկը, ճիշտ ու ճիշտ

Հոմանիշներ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել