հալավ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɑˈlɑv]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հալաւ

վանկեր՝ հա•լավ 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն ասուրական աղբյուրից. հմմտ. ակկադերեն halāpu(m) «հագնել»։

հալավ 1

1. զգեստ, շոր, հագուստ ◆ Բոլորի գլուխը նստած էր դարբին Մարկոսը սգո սև հալավները հագած։ Սասնա ծռեր
2. Ղարաբաղ, Շամախի, Համշեն՝ շապիկ ◆ Կամ պարծանոք միշտ հագնում է հայի գդակ ու հալավ: Ռափայել Պատկանյան
3. Համշեն՝ սպիտակեղեն, ներքնաշոր
4. Ղարաբաղ՝ մանելու ճախարակի վրա ձգված ծածկոցը

Հոմանիշներ

1. տե՛ս շապիկ
2. տե՛ս շոր, լաթ (2)
3. տե՛ս սպիտակեղեն

Արտահայտություններ

1. հալավը օրթնել - հարսի ու փեսայի զգեստները օրհնել (պսակից առաջ)
2. հալավ լվանալ - Համշեն՝ լվացք անել
3. հալավն աստառել - հարստանալ, բարեկեցիկ՝ ապահով վիճակի հասնել

հալավ 2

1. Մուշ, Նոր Նախիջևան՝ դաշտան, կնոջ ամսական ◆ Շողոն հալավ է ունեցեր։ (Ձեռագիր)

հալավ 3

1. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ շերտ ◆ Բողազը հալավ ա փռնել։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

1. հալավ-հալավ - շերտ-շերտ

հալավ 4

1. Պոլիս, Պարտիզակ՝ օրհնանք, օրհնություն, գերեզմանօրհնություն

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	հալավ(ը)	հալավներ(ը)
Սեռ.	հալավի	հալավների
Տր.	հալավի(ն)	հալավների(ն)
Հայց.	հալավ(ը)	հալավներ(ը)
Բաց.	հալավից	հալավներից
Գործ.	հալավով	հալավներով
Ներգ.	հալավում	հալավներում

Բաղադրյալ բառեր
հալավացու հալավօրհնեք

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։