հակաթույն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɑkɑˈtʰujn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հակաթոյն

վանկեր՝ հա•կա•թույն 

Գոյական

1. թույնի ներգործությունը վերացնող դեղ, անդեղի ◆ Գաղտագողի հետևում էր, թե ինչպես խոտեր, էր ուտում ոզնին իբրև հակաթույն, և դրանից բժշկություն էր սովորում։ Խաչիկ Դաշտենց
2. (փխբ․) որևէ վնասակար երևույթի դեմ ուղղված միջոցառում
3. (կենսք․) հակամարմինները, որոնք օրգանիզմում առաջանում են բակտերիաների, բուսական, կենդանական ծագման թույների ազդեցությամբ և ընդունակ են չեզոքացնել դրանց վնասակար ազդեցությունը։ Հակաթույնը գլխավորապես G դասի իմունոգլոբուլիններ են

Բացատրություն

1. (ֆզլգ․) [լատ.antidotum] Թույների կամ չափաբաժինը գերազանց դեղամիջոցների թունավորող ազդեցությունը վերացնող նյութ։
2. (պաշտանվ․) դեղամիջոցներ, որոնք օգտագործվում են մարդու կամ կենդանի օրգանիզմի վրա թույների և թունավոր նյութերի ազդեցությունը կանխելու կամ վերացնելու համար
3. (դղբն․) թունավորումների ժամանակ թույնը կապող կամ քայքայող նյութ (օր․՝ ունիթիոլ, նատրիումի թիոսուլֆատ և այլն)

Հոմանիշներ

1. դեղթափ, անդեղի, թույնթափ, անդեղյա, (հզվդ․) թույնահալած, հակառակադեղ

Արտահայտություններ

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	հակաթույն(ը)	հակաթույներ(ը)
Սեռ.	հակաթույնի	հակաթույների
Տր.	հակաթույնի(ն)	հակաթույների(ն)
Հայց.	հակաթույն(ը)	հակաթույներ(ը)
Բաց.	հակաթույնից	հակաթույներից
Գործ.	հակաթույնով	հակաթույներով
Ներգ.	հակաթույնում	հակաթույներում

Բաղադրյալ բառեր
հակաթունային հակաթունավոր

Թարգմանություններ

թույնի ներգործությունը վերացնող դեղ

• անգլերեն: antidote (en), antitoxin (en), counterpoison (en)
• գերմաներեն: Gegengift (de) իգ, Gegenmittel (de) չ

• ռուսերեն: противоя́дие (ru) չ ‎(protivojádije), а̀нтитокси́н (ru) ար ‎(àntitoksín), антидо́т (ru) ար ‎(antidót)

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։
• Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
• Է․Ս․Գաբրիելյան, Ա․Վ․Սեդրակյան, Դեղաբանական ու դեղագիտական տերմինների ռուսերեն-հայերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 2010 — 116 էջ։
• Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։
• Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։