հաղորդական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑʁɔɾdɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հա•ղոր•դա•կան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- հաղորդվող՝ փոխանցվող, հաղորդվելու հատկություն ունեցող
- հաղորդող, փոխանցելու՝ հաղորդելու հատկություն ունեցող
- միմյանց հաղորդվող՝ փոխանցվող, մեկից մյուսին անցնող
- (փխբ․) համակող, տոգորող
- (փխբ․) դյուրահաղորդ, մարդամոտ
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս հաղորդունակ
- տե՛ս դյուրահաղորդ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։