համակարգություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑmɑkɑɾɡutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ համակարգութիւն
վանկեր՝ հա•մա•կար•գութ•յուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- դասակարգում
- փոխադարձաբար իրար հետ կապված և միմյանցով պայմանավորված մասերի՝ միավորների՝ տարրերի կառուցվածք ներկայացնող ամբողջություն, համակարգ, սիստեմ ◆ Արեգակնային համակարգություն: ◆ Նյարդային համակարգություն:
- դասավորություն
- տե՛ս շարադրություն
- (փխբ․) համապատասխանություն, համաչափություն, ներդաշնակություն
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս համակարգ
- տե՛ս դասավորություն
- տե՛ս շարադրություն
- տե՛ս ներդաշնակություն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։