շարադրություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɑɾɑdɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շարադրութիւն
վանկեր՝ շա•րադ•րութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- գաղափարների՝ ուսումնասիրության արդյունքների՝ ստեղծագործության և այլն շարադրված տեքստը, շարադրանք
- ուսումնական գրավոր աշխատանքի մի տեսակը՝ տրված թեմայի մասին իր մտքերի՝ գիտելիքների ինքնուրույն շարադրանքը
- (հնց․) գիտական կամ գրական աշխատություն
- (արհմրհ․) աշակերտական գրավոր աշխատանքի տպավորություն թողնող գիտական կամ գրական գրվածք, թույլ՝ աշակերտական մակարդակով գրված աշխատանք
- (լեզվբ․) տե՛ս շարադասություն
- տե՛ս համաձայնություն
- տե՛ս համադասություն
- տե՛ս շարահյուսություն
- տե՛ս ոճ
Հոմանիշներ
խմբագրել- շարադրանք, գրվածք, հեղինակություն, (հնց․) գրություն, շարագրություն, շարագիր, բանագրություն
- տե՛ս աշխատասիրություն
- տե՛ս համադրություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։