ոճ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɔt͡ʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ոճ
վանկեր՝ ոճ
Ստուգաբանություն
խմբագրել- Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *odgio-` *od(e)g(u)o- «ծղոտ, ցողուն» հիմքից. հմմտ. հին հնդկերեն adga- «ցողուն»։
հուն. stylos-ից` մետաղյա կամ ոսկրե ձողիկ, որով հնում գրում էին մոմապատ տախտակների վրա
- լատ. stylus <հուն. stylos
Գոյական
- որոշակի ժամանակաշրջանի և ուղղության կամ արվեստագետի անհատական ստեղծագործական հնարանքների բնորոշ հատկանիշների ամբողջությունը ◆ Սովետահայ ճարտարապետության ոճ: Ռոմանտիկական ոճ: Հին հայկական ճարտարապետական ոճ:
- առանձին գրական ստեղծագործության կամ որևէ առանձին հեղինակի՝ ուղղության ևն ոճաբանական հնարանքների յուրահատկությունների ամբողջությունը, խոսքի կառուցման ու բառերի գործածության յուրահատկությունների ամբողջությունը ◆ Ավետիք Իսահակյանի լեզուն ու ոճը:
- ընղհանուր առմամբ՝ խոսքի կառուցման, շարահյուսական, քերականական ու բառագործածության ընդհանրական նորմաների ամբողջությունը ◆ Ոճը հարթել՝ ուղղել՝ գեղեցկացնել։
- որևէ բան իրագործելու՝ կատարելու յուրահատուկ եղանակների՝ ձևերի ամբողջությունը ◆ Ազատ ոճի մրցումներ։
- գործելակերպ, գործելու՝ աշխատելու որոշակի մեթոդ՝ վարք՝ վարքագի ◆ Աշխատանքի լենինյան ոճ:
- շարժուձևերի՝ խոսելու՝ հագնվելու ևն յուրահատուկ անհատական եղանակ
- (լեզվաբանություն) լեզվի տարբերակված այլատեսակություններից յուրաքանչյուրը, որոնցից ամեն մեկը բնորոշվում է իրեն հատուկ բառերով, դարձվածաբանությամբ, յուրահատուկ արտահայտություններով ու տերմինաբանությամբ և գործածվում է որոշակի հաղորդակցական ոլորտում (գեղարվեստական գրականություն, գիտական-տեխնիկական գրականություն, տարածական տարբերակումներ ու բարբառներ և այլն)։
- տե՛ս դարձվածք
- նույնն է՝ առանձնահատուկ արտահայտություն
- (ոճբ․) լեզվական համակարգի պատմականորեն ձևավորված շերտ, տարբերակ, որն ունի որոշակի բառապաշար, արտահայտչամիջոցներ, խոսքի կառուցման հնարանքներ և կապված է հանրային կյանքի այս կամ այն բնագավառի հետ
- տե՛ս գործառական ոճեր
- լեզվական միջոցների օգտագործման և խոսքի արտահայտչական յուրօրինակությունը, որ պայմանավորված է խոսքի նպատակադրմանբ և խոսքի (գրողի) անհատական հակումով
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ոճ(ը) | ոճեր(ը) |
| Սեռ. | ոճի | ոճերի |
| Տր. | ոճի(ն) | ոճերի(ն) |
| Հայց. | ոճ(ը) | ոճեր(ը) |
| Բաց. | ոճից | ոճերից |
| Գործ. | ոճով | ոճերով |
| Ներգ. | ոճում | ոճերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
- Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
- Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։