Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ համայարաբերակցութիւն

վանկեր՝ հա•մա•հա•րա•բե•րակ•ցութ•յուն

Ստուգաբանություն

փոխադարձ հարաբերակցությաուն
(պաշտանվ․) առարկաների, երևույթների կամ հասկացությունների հարաբերակցություն, համապատասխանություն, փոխկապակցվածություն, փոխկախվածություն
մաթեմատիկական վիճակագրությունում․ հասկացություն, որով նշագրվում է երևույթների միջև եղած կապը, եթե դրանցից մեկը մյուսները պայմանավորող պատճառների թվում է, կամ եթե կան այդ երևույթների վրա ներգործող ընդհանուր պատճառներ
իրականում կամ ռադիոտեղորոշումային համակարգով դիտվող օբյեկտի և նախօրոք դրա մասին ստացված տեղեկույթի նույնականացում

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։