Հայերեն

վանկեր՝ հա•մա•տրոփ 

Ածական

  1. (նորբ․) ընդհանուր տրոփյուն ունեցող, ընդհանուր տրոփյունով, համընթաց ◆ Մենք՝ լռության քայլին համատրոփ ճոճվում ենք երկաթե ու մերկ մեր ուսերով երկար սեղանների դատարկության վրա։ Ռազմիկ Դավոյան

Աղբյուրներ

խմբագրել