Հայերեն

վանկեր՝ հայ•րե•նա•սյուն 

Ածական

  1. (նորբ․) (փխբ․) հայրենիքի սյուն՝ զորավիգ հանդիսացող ◆ Եվ գնում էինք՝ հուսալով բարին, Ընդառաջ հայոց ամենասարին․․․ Դեպի Արարատն իմ հայրենասյուն։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ

խմբագրել