հայրենիք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑjɾɛˈnikʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հայ•րե•նիք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- այն երկիրը, որտեղ մարդը ծնվել է ու որի քաղաքացին է
- այն երկիրը որը տվյալ ցեղի՝ ժողովրդի բնակավայրն է (եղել)
- որև է բանի առաջացման՝ ծաքման, ծագման վայրը, սկզբնավայր ◆ ամերիկան ծխախոտի հայրենիքն է
- (հնց․) հայրենական կալվացքը՝ ժառանգություն
- (պաշտանվ․) նախնիների՝ դարերով ապրած երկիրը
Հոմանիշներ
խմբագրել- բնաշխար, բօրան, օրան, աշխարահատուն(բնստ․)երկիր, ավետյաց երկիր, հայրենի հող, հայրենի երկիր, հայրենի աշխարհ, մայր երկիր, մայր հող, մայր երկիր
- ծննդավայր, մոր (գվռ․)
- սկզբնավայր
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։