Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հան•ցանք
Գոյական
- սովետական կարգերիդեմ ուղղված կամ սոցալիստական օրինակությունը խաղտող և սովետական քրեական օրենքով պատժի կիրառման հանգեցող հասարակականորեն վտանգավոր արարք կամ անգործություն
- (բրգ․) դրություն, որը հակադիր է արդարացիությանը, որի մեջ հայտնվում է բարոյական կամ իրավական նորմաները խախտած, զանցանք կամ հանցագործություն կատարած մարդը
- անթույլատրելի՝ դատապարտելի արարք
- (փխբ․) մեղք
- (փխբ․) չարագործություն, ոճիր
- հանցանք գործել
- հանցագործություն կատարել, հանցավոր արարք գործել, հանցագործել
- մեղավոր՝ դատապարտելի արարք գործել
Ի արտաքին հոլովում
|
|
|
Եզակի թիվ |
Հոգնակի թիվ
|
Ուղղ. |
հանցանք(ը) |
հանցանքներ(ը)
|
Սեռ. |
հանցանքի |
հանցանքների
|
Տր. |
հանցանքի(ն) |
հանցանքների(ն)
|
Հայց. |
հանցանք(ը) |
հանցանքներ(ը)
|
Բաց. |
հանցանքից |
հանցանքներից
|
Գործ. |
հանցանքով |
հանցանքներով
|
Ներգ. |
հանցանքում |
հանցանքներում
|
Թարգմանություններ
|
|
- անգլերեն՝ crime, offense, offence, transgression, guilt, misdemeanor, misdemeanour, blame, evil, misdeed
- գերմաներեն՝
- դանիերեն՝
- թուրքերեն՝
- իսպաներեն՝
- իտալերեն՝
- հոլանդերեն՝
- հունարեն՝
- շվեդերեն՝
- պորտուգալերեն՝
- ռուսերեն՝ преступление (ru) (prestuplenije), преступлением (ru) (prestuplenijem), криминал (ru) (kriminal)
- վրացերեն՝
- ֆրանսերեն՝
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
* Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։