հաշմ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑʃm]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաշմ
վանկեր՝ հաշմ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն թերևս արաբերենից՝ hšm «ջարդել, ճզմել»։
Ածական
- մարմնի որևէ անդամի վնասված կան արատ ունեցող (խեղանդամ, կաղ, անդամալույծ)
- վնասված, խեղված ◆ Հաշմ ձեռք։
- (փխբ․) մտավոր պակասություն ունեցող, մտքով կույր, ապուշ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։