հասարակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑsɑˈɾɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հասարակ
վանկեր՝ հա•սա•րակ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն hasār:
Ածական
- սովորական, մյուսներից չտարբերվող՝ չջոկվող՝ աչքի չընկնող ◆ Հասարակ հագուստ։
- պարզ, ոչ բարդ, դյուրամատչելի, հասկանալի ◆ Հասարակ խոսքեր։
- ոչ դժվարին, ոչ բարդ ◆ Հասարակ գործ։
- ոչ պերճ, ոչ շքեղ, անպաճույճ ◆ Հասարակ կահավորություն։
- բացսիրտ, համեստ, ոչ ինքնահավան ◆ Հասարակ բնավորություն։
- գռեհիկ, ոչ կիրթ, ոչ նրբաճաշակ ◆ Դիմացը կանգնած էր մի շատ հասարակ կին։ (Լ. Բուսենար)
- (հնց․) ընդհանուր
Հոմանիշներ խմբագրել
- սովորական, աննշան
- անշուք, անպաճույճ, անպերճ
- պարզ, հասկանալի, դյուրամատչելի
- տե՛ս համեստ
- տե՛ս ընդհանուր
Արտահայտություններ խմբագրել
- հասարակ անուն
- միևնույն տեսակին՝ սեռին և այլն պատկանող առարկաների և հասկացությունների ընդհանուր անվանումը (օրինակ՝ սեղան, գաղափար և այլն)
- հատուկ անուն, որ գործածվում է որպես հատկության՝ վարքագծի՝ երևույթի և այլնի տիպականացված անվանում (օրինակ՝ Հուդա, Բոնապարտ և այլն)
- հասարակ բայ (քրկն․) - միևնույն ձևով թե՛ ներգործական, թե՛ կրավորական սեռի իմաստ արտահայտող բայ
- հասարակ գոյական անուն (քրկն․)
- միևնույն տեսակին՝ սեռին և այլն պատկանող առարկաների և հասկացությունների ընդհանուր անվանումը (օրինակ՝ սեղան, գաղափար և այլն)
- հատուկ անուն, որ գործածվում է որպես հատկության՝ վարքագծի՝ երևույթի և այլնի տիպականացված անվանում (օրինակ՝ Հուդա, Բոնապարտ և այլն)
- հասարակ օր - լի օր, աշխատանքային օր
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։