հավասար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑvɑˈsɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաւասար
վանկեր՝ հա•վա•սար
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *hāvasār. հմմտ. պարթևերեն hāv(a)sār:
Ածական, մակբայ
խմբագրել- միևնույն չափի՝ քանակի՝ ծավալի ◆ Ընկան քաջեր, անթիվ քաջեր, բերդի գլխին հավասար: Հովհաննես Թումանյան
- միևնույն որակի, միևնույն կարգի, միատեսակ ◆ Սարն ամենքիս է հավասար: Հովհաննես Թումանյան
- միանման, անփոփոխ ◆ Հավասար քայլով չափում էր ճամփան այն քարավանը ոլոր ու մոլոր։ (Ավետիք Իսահակյան)
- հարթ, տափարակ
- կոկ, ոչ խորդուբորդ
- խտրություն չճանաչող՝ չթույլատրող՝ չդնող, անխտիր
- ընդհանուրին վերաբերող՝ հատուկ, ընդհանուր, բոլորի
- միևնույն ռիթմով՝ չափով, համաչափ
Հոմանիշներ
խմբագրել- համահավասար, զուգահավասար, նույնչափ, հավասարաչափ, միաչափ, հավասարակից, նույնքան, նույնաքանակ, հավասարակշիռ, միակշիտ, բարեբար (գվռ․)
- միատեսակ, միանման, նույննանման, համանման, զուգանման, զուգադաս, զուգական, հավասարակարգ, (հին) հանգետ, հանգիտավոր, հանգիտամետ
- տե՛ս հարթ
- տե՛ս անխտիր
- տե՛ս միապաղաղ
- տե՛ս միաչափ
- տե՛ս հավասարապես
Արտահայտություններ
խմբագրել- հավասար աչքով նայել (մտիկ անել) - բոլորին նույն ձևով վերաբերվել ◆ Էն եմ ուզում, որ ամեն մարդի էլ հավասար աչքով մտիկ անես, մեկին ավար չանես, մյուսին խավար։ Հովհաննես Թումանյան
- հողին (գետնին) հավասար դարձնել՝ անել
- ավերել, հիմնահատակ անել ◆ Նորից քաղաքներն հնամյա դարձրին հողին հավասար: Եղիշե Չարենց
- հաղթել, գետին գլորել ◆ Ով կանի նրան գետնին հավասար, թե չլինին կինն ու գինին։ Հովհաննես Թումանյան
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։