Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑvɑtɑˈtʰɑpʰ]

վանկեր՝ հա•վա•տա•թափ 

Ածական

  1. (նորբ․) հավատը կորցրած, հավատից զրկված ◆ Բայց մի՞թե Սայաթ-Նովան հուսազուրկ ու հավատաթափ էր արդեն։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ

խմբագրել