հավատախախտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑvɑtɑχɑχtutʰˈjun]
վանկեր՝ հա•վա•տա•խախ•տու•թյուն
Գոյական
- (նորբ․) հավատը խախտելը, խախտվելը ◆ Մյուս կողմից՝ ահեղ հավատախախտություն ու ծիսամարտություն՝ ի դեմս թոնդրակեցիների։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։