հավատարմատար

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɑvɑtɑɾmɑˈtɑɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաւատարմատար

վանկեր՝ հա•վա•տար•մա•տար 

Գոյական

1. որևէ մեկի անունից գործելու` հանդես գալու իրավունքով պաշտոնապես լիազորված անձ, կամակատար
2. մեկի հանձնարարությունները հավատարմորեն կատարող անձ, կամակատար (փխբ․)
3. վստահելի՝ մեկի վստահությունը վայելող անձ (փխբ․)

(դիվ․) գործերի մշտական հավատարմատար հավատարմագրվում է ոչ թե երկրի ղեկավարին, այլ արտաքին գործերի նախարարին կից։ Հավատարմագրերի փոխարեն հավատարմատար հյուրընկալ երկրի արտաքին գործերի նախարարին հանձնում է իր երկրի արտաքին գործերի նախարարի նամակը

1. (տնտգ․) անձ, որն օժտված է որևէ գործողություն կատարելու լիազորություններով՝ կողմ հանձնարարական պայմանագրում

Հոմանիշներ

1. լիազոր, հավատարար, հավատարմակատար (հզվդ․)
2. տե՛ս կամակատար

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ attorney գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ поверенный (ru) ‎(poverennyj), доверенный (ru) ‎(doverennyj), ходатай (ru) ‎(xodataj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։
• Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։