հավաք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑˈvɑkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաւաք
վանկեր՝ հա•վաք
հավաք1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԹերևս փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ իրանական *hamvak- > havak (հնդեվրոպական *sem- «համ-» և *uekn- > ավեստերեն vak- «խոսել»։
Ածական
խմբագրել- հավաքված, մի տեղ ժողոված
- վեր քաշած, քշտած ◆ Փեշերը հավաք խրում են գոտին։ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) իրեն հավաքած, զուսպ ◆ Չկարողացավ ավելի մեղմ ու հավաք արտահայտվել։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- (փխբ․) ամփոփ
Գոյական
խմբագրել- մի տեղ հավաքվելը
- հավաքվածների խումբ՝ բազմություն
- ժողով, հավաքույթ (հասարակական կազմակերպության, միևնույն զբաղմունքի մարդկանց և այլն) ◆ Դուրս են թափվում բրոնզադեմ մարդիկ անթիվ՝ մեծ հավաքի: (Գեղամ Սարյան)
- որևէ բան հավաքելը (բերք, խոտ և այլն)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- հավաք անել
- հավաքել, ժողովել
- գոմը տանել, գոմի մեջ հավաքել (անասուններին)
- հավաք պահել իրեն - զուսպ՝ պարկեշտ լինել
Ի արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | հավաք(ը) | հավաքներ(ը) |
Սեռ. | հավաքի | հավաքների |
Տր. | հավաքի(ն) | հավաքների(ն) |
Հայց. | հավաք(ը) | հավաքներ(ը) |
Բաց. | հավաքից | հավաքներից |
Գործ. | հավաքով | հավաքներով |
Ներգ. | հավաքում | հավաքներում |
Թարգմանություններ | |
|
հավաք2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ պարսկերեն havak:
Գոյական
խմբագրել- ռեհան
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։