Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑvɛɾʒɑtʰɔˈtʰɔv]

վանկեր՝ հա•վեր•ժա•թո•թով 

Ածական

  1. (նորբ․) (փխբ․) հավերժ՝ միշտ՝ շարունակ թոթովող՝ խոսող ◆ Միակ կենդանին՝ հավերժաթոթով գետը երևաց,-Անտեղյակներին՝ դեռ չցամաքեց արցունքն էր տանում։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ

խմբագրել