հարուստ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑˈɾust]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հա•րուստ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- մեծ ունեցվածքի տեր, նյութական մեծ միջոցներ ու արժեքներ ունեցող, ունևոր
- որևէ բան շատ՝ մեծ քանակությամբ ունեցող, առատորեն մի բան ունեցող ◆ Ձկներով հարուստ լիճ
- փարթամ, ճոխ ◆ Հարուստ բուսականություն
- շքեղ, գեղեցիկ ◆ Հարուստ զգեստ՝ զարդարանք
- առատ, շատ ◆ Հարուստ բերք
- շատ և տարբեր տեսակներով ◆ Հարուստ ճաշ՝ սեղան
- բազմաբովանդակ, խորիմաստ և բազմազանությամբ օժտված ◆ Հարուստ երևակայություն՝ բովանդակություն
Գոյական
- ունևոր մարդ
Հոմանիշներ
խմբագրել- ունևոր, մեծատուն, (հնց․)՝ կարող, կարողավոր, կարողատեր, ընչեղ, ընչավետ, ընչավոր, ընչաշատ, ընչատել, մեծաքսակ, թվանիկ, փողավոր (ժղ․), (գվռ․)՝ յուղոտ, կլմբոզ, ջոջ, (ժղ․)՝ հաստ գրպան, փողի տոպրակ, կարողության տեր, ձեռքը տաք, ձեռքը երկար, հարստության մեջ լողացող,
- տե՛ս առատ
- տե՛ս ճոխ
- տե՛ս շքեղ
- տե՛ս բազմաբովանդակ
- տե՛ս մեծահարուստ
Արտահայտություններ
խմբագրել- հարուստ լեզու- բառերի՝ ոճերի՝ արտահայությունների մեծ քանակությամբ ու պեսպիսությամբ բնորոշվող լեզու
- հարուստ հանք- օգտակար հանածոնների մեծ տոկոս պարունակող հանք
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։