հենահարթակ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɛnɑhɑɾˈtʰɑk]

վանկեր՝ հե•նա•հար•թակ 

Գոյական

1. (նորբ․) (շին) հարթակ, որին հենվում, կանգնում են շինարարական աշխատանք կատարելիս

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝
• լատիներեն՝

Աղբյուրներ

• Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։